جذب آب در روده

ایزوتونیک: منحنی جذب ایزوتونیک به صورت خط مستقیم است و نشان می دهد جذب آب و الکترولیت ها همزمان و به نسبت مساوی اتفاق می افتد. معمولاً زمانی جذب ایزوتونیک داریم که اپی تلیوم نشت پذیر باشد که اگر اپی تلیوم نشتی باشد میزان جذب نمک و آب با تناسب یک به یک انجام می شود یعنی به همان اندازه که یون های سدیم و کلر برداشته می شوند، به همان اندازه هم مولکول های آب اسمز می کنند و جذب می شوند و جذب ایزوتونیک است. جذب های ایزوتونیک جذب های حجمی هستند و مقادیر زیادی از مایع می توانند جذب کنند. بیشتر جذب آب از کولون از طریق اسمز و به دنبال نمک می باشد.

هایپرتونیک : مقادیر زیادی سدیم و کلر برداشته می شود ولی جذب آب کم است یا مقادیر کمی مایع جذب می شود که پر از نمک است و فشار اسمزی آن بسیار بیشتر از خون است. جذب هایپرتونیک در بخش های کاملاً انتهایی روده (ایلئوم) و کولون اتفاق می افتد که در این نواحی اپی تلیوم نشت پذیری اش کاهش یافته است. به هر حال جذب هیپرتونیک در کولون نمی تواند مدفوع را هیپوتونیک کند زیا که در انتهای کولون ترشح پتاسیم و بیکربنات اثر جذب نمک بیشتر آب (هیپر تونیک) را تا حدودی خنثی می کند بطوریکه در نهایت مدفوع نسبت به پلاسما هیپرتونیک است.